Verkiezingen in Amerika

Ik las (in Amerika) de biografie van Thomas Jefferson (door Jon Meacham). Terwijl ik las, voerden in het Amerika van nu de conventies van Republikeinen en Democraten de boventoon in de media. Trump: woordkunstenaar, solist, megalomaan, top-down management. Clinton: onbeholpen spreker, teamspeler, bescheiden, bottom-up management.

Eind 1800 speelde iets dergelijks, bij de verkiezingsstrijd tussen de Republikeinen (die de door Jefferson mede ontworpen Grondwet, met een minimale overheid verder wilden ontwikkelen) en de Federalisten, die onder leiding van Alexander Hamilton een centraal gezag, liefst nog in de vorm van een monarchie, wilden instellen. Hamilton was een begenadigd spreker, Jefferson meer filosoof en schrijver, die niet hield van spreken in het openbaar, en daar ook niet zo goed in was.

De Republikeinen onder Jefferson wonnen spectaculair van de Fedralisten (hoewel de uiteindelijk presidentskeuze, door het toenmalige kiessysteem, in 1801 pas na tientallen stemmingen in de Senaat tussen twee Republikeinen beslist werd).

1. Lees (oude) president-biografieën. Het helpt het Amerika van nu te begrijpen
2. Er is altijd hoop, behalve voor Trump.